بسم الله
سلام علیکم،طاعات و عبادات قبول،پیشاپیش میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام رو خدمت آقا امام زمان و شیعیان آن حضرت تبریک عرض می کنم 
چند روز پیش یک اتفاق بامزه ای برام افتاد که دلم می خواد از دید خودم نقدش کنم.........
چند وقتی بود که یک بنده ی خدایی پیله کرده بود به آیدی من و هی من و اد می کرد منم چون بنا به سلیقه ی شخصیم با هیچ کس چت نمی کنم درخواست این بنده ی خدا رو رد می کردم خلاصه یه شب وقتی  داشتم مثل همیشه وبلاگ گردی می کردم مسنجرم رو باز کردم ببینم ایمیلی آف لاینی چیزی ندارم که دیدم آره دوباره اد کرده.........منم مثل دفعات قبل درخواستشو رد کردم ولی ای دل غافل طرف آنه!!!!!!!!حالا هی التماس که تو رو خدا بیا دو کلمه چت کن نامحرمم بود که دیگه بدتر!!!!!گفتم آخه شما نامحرم هستید احتمال خطا زیاده می گفت نه من عاشق امام حسینم آیدی شما هم می گه شما هم عاشق امام حسینید دو تا عاشق امام حسین که گناه نمی کن گفتم  من شرعا جایز نیستم  اگه من و شما به اسم عشق به ابی عبدالله به گناه افتادیم(فرضا)فردا چه جوری رومون میشه تو قیامت تو صورت امام نگاه کنیم؟ گفت تو رو خدا و اینااااا بیا در مورد امام حسین حرف بزنیم منم گفتم اگه تو انقدر سینه سوخته ی امامی برو با هم جنس خودت در این مورد صحبت کن چرا میای با یه نا محرم حرف بزنی که بعدا منجر به خیلی چیزا بشه خلاصه یه چند کلمه ای نوشتم و هی بهش گفتم نذارید به شخصیتتون توهین بشه و ایگنورتون کنم در آخر امر از اونجایی که زبون من رو نمی فهمید مجبور شدم علی رغم میل باطنیم آره دیگه ایگنورش کردم.........
..........................................................................................
پ ن . هستند کسانی که با این اسم و اسامی جلو میان و بعد آدم رو بیچاره می کنن گفتم یه وقت رکب نخورید!!!!!!از نزدیکان من تجربه کردند و بد جوری گرفتار شدند البته من در مورد این مورد به خصوص منطوری نداشتم کلی می گم
پ ن2.دلتون بهش نسوزه چون چرت و پرت زیاد می گفت
پ ن3.تعصبی هم خودتی!!!!!!
یا علی

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در جمعه 88/6/13 و ساعت 7:44 صبح | نظرات دیگران()

امام صادق علیه السلام مى فرماید:شنیده بودم شخصى را مردم عوام تعریف مى کنند و از بزرگى و بزرگوارى او سخن مى گویند، فکر کردم به طورى که مرا نشناسد، او را از نزدیک ببینم و اندازه شخصیتش را بدانم .یک روز در جایى او را دیدم که ارادتمندانش اطراف وى را گرفته بودند. من هم صورت خود را پوشانده ، به طور ناشناس ‍ در گوشه اى ایستاده بودم و رفتار او را زیر نظر داشتم .
 او قیافه عوام فریبى به خود گرفته بود و مرتب از جمعیت فاصله مى گرفت تا آنکه از آنها جدا شد. راهى را پیش گرفت و رفت . مردم نیز به دنبال کارهایشان رفتند.من به دنبال او رفتم ببینم کجا مى رود و چه مى کند.طولى نکشید به دکان نانوایى رسید، همین که صاحب دکان را غافل دید، فهمید نانوایى متوجه حرکات او نیست ، دو عدد نان دزدید و زیر لباس ‍ خویش مخفى کرد و به راه خود ادامه داد.من تعجب کردم ، با خود گفتم شاید با نانوا معامله دارد و پول نان را قبلا داده یا بعدا خواهد داد.
از آنجا گذشت و به انارفروشى رسید مقدارى جلوى انارفروش ایستاد. همین که احساس کرد به رفتار او متوجه ندارد، دو عدد انار برداشت و به راه افتاد.تعجبم بیشتر شد! باز گفتم شاید با ایشان نیز معامله داشته است ، ولى با خود گفتم :اگر معامله است چرا رفتارش مانند رفتار دزدهاست . وقتى که احساس ‍ مى کند متوجه نیستند، آنها را برمى دارد.همچنان در تعجب بودم ، تا به شخص بیمارى رسید. نانها و انارها را به او داد و به راه افتاد. به دنبالش رفتم ، خود را به او رسانده ، گفتم بنده خدا! تعریف شما را شنیده بودم و میل داشتم تو را از نزدیک ببینم اما امروز کار عجیبى از تو مشاهده کردم ، مرا نگران نمود. مایلم بپرسم تا نگرانى ام برطرف شود.گفت : چه دیدى ؟گفتم از نانوا دو عدد نان دزدیدى و از انارفروش هم دو عدد انار سرقت کردى .مرد، اول پرسید:تو که هستى ؟
امام:از فرزندان آدم از امت محمد صلى الله علیه و آله .
- مرد: از کدام خانواده ؟
-امام :از اهل بیت پیامبر صلى الله علیه و آله
.مرد: از کدام شهر؟
امام : از مدینه .
مرد: تو جعفربن محمد هستى ؟
امام : آرى ، من جعفربن محمدم .
مرد:افسوس این شرافت نسبى هیچ فایده اى براى تو ندارد.زیرا این پرسش تونشان مى دهد تو از علم و دانش جد و پدرت بى خبرى و از قرآن آگاهى ندارى ، اگر از قرآن آگاهى داشتى به من ایراد نمى گرفتى و کارهاى نیک را زشت نمى شمردى .
امام :از چه چیز بى خبرم ؟
مرد: از قرآن
امام:مگر قرآن چه گفته ؟
مرد:مگر نمى دانى که خداوند در قرآن فرموده ((من جاء بالحسنة فله عشر امثلها و من جاء بالسیئة فلا یجزى الا مثلها)) هر کس کار نیک بجاى آورد، ده برابر پاداش دارد و هر کس کار زشت انجام دهد، فقط یک برابر کیفر دارد.با این حساب وقتى من دو عدد نان دزدیدم دو گناه کردم و دو انار هم دزدیدم دو گناه انجام دادم ، مجموعا چهار گناه مرتکب شده ام ،اما هنگامى که آنها را صدقه در راه خدا دادم در برابر هر کدام از آنها ده ثواب کسب کردم ، جمعا چهل ثواب نصیب من شد. هرگاه چهار گناه از چهل ثواب کم گردد. سى و شش ثواب باقى مى ماند. بنابراین من اکنون سى و شش ثواب دارم . این است که مى گویم شما از علم و دانش بى خبرى
امام : مادرت به عزایت بنشیند، تو از قرآن بى خبرى ، خداوند مى فرماید ((انما یتقبل الله من المتقین ))خداوند فقط از پرهیزگاران مى پذیرد. تو اولا دو عدد نان دزدیدى ، دو گناه کردى و دو عدد انار دزدیدى ، دو گناه دیگر انجام دادى ، روى هم چهار گناه مرتکب شدى . و چون مال مردم را بدون اجازه به نام صدقه به دیگرى دادى ، نه تنها ثواب نکردى ، بلکه چهار گناه دیگر بر آن افزودى . مجموعا هشت گناه شده ، نه این که در مقابل چهار گناه ، چهل ثواب کرده باشى .
آن مرد سخنان منطقى را نپذیرفت ، با من به بحث و گفتگو پرداخت من نیز او را به حال خود گذاشته ، رفتم.
 امام صادق علیه السلام وقتى این داستان را براى اصحابش نقل کرد، فرمود:این گونه تفسیرها و توجیهات غلط در مسایل دینى سبب مى شود که عده اى خود گمراه شوند و دیگران را هم گمراه کنند.
داستانهای بحارالانوار جلد 4
.....................................
بسم الله و سلام
ماه مبارک رمضان را به همه ی شیعیان جهان علی الخوص عاشقان و منتظران ولی عصر(ارواحنا فداه) تبریک عرض می کنم و برای همه ی شما روزه داران از این ضیافت الهی بهترین نصیب را آرزومندم
بد به حال کسی که در این ماه در برابر فرمان خدا قد علم کنه و در برابر تکلیف الهی عصیان کنه و از این امتحان روسیاه بشه و ایمان خودش رو به اندکی آب و غذا بفروشه.
به این روایت هم باید توجه کرد که در آخرالزمان نگه داشتن ایمان برای مومنین مثل نگه داشتن گلوله ی آتشین در دست است
ماه مبارک رمضان نیستم به شما هم توصیه می کنم در این ماه کمتر بیاید، برامون بهتره
موفق باشید
یا علی

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در جمعه 88/5/23 و ساعت 6:26 صبح | نظرات دیگران()

بسم الله و سلام
بعد از مدت ها دوباره به عرصه ی اینرنت و وبلاگ نویسی رو آوردم اما این بار انشا الله با دید بازتر و معقولانه تر!
تازگی ها مد شده که وبلاگ نویس ها وقتی می خوان در مورد امام زمان( ارواحنا فداه) مطلب بنویسن و یا درد دل کنن با یک حالت نا امیدی و رویایی از امام یاد می کنن و یک جملاتی و شعر هایی می نویسن که آدم وقتی می خونه عوض اینکه متنبه بشه و سعی در طهارت نفسش بکنه و خودش رو برای ظهور آماده کنه، ناامید میشه و فکر می کنه دیگه امام رو نمی بینه و شایدم به وجود حضرتش شک می کنه ،می خواین یکی از این مطلبا رو براتون بنویسم :
 گفته بودم که نیایی، چون اینجا کسی به راه تو چشم انتظار نیست.. یا هم اگر که هست ولی بی قرار نیست..
مضمون این شعر رو جاهای دیگه هم شنیدم که مثلا آقا تو را به جان مادرت نیا چون که ما مثل کوفی ها می مونیم تو را به خدا نیا!!!
آخه برادر من خواهر من این چه طرز مطلب نوشتنه؟مطلب نداری خوب به روز نکن نمی تونی درد دل کنی خوب نکن مجبوری مگه این طوری بنویسی؟عوض اینکه بنویسی : بنفسی انت من نازح ما نزح عنا ،(آقا جان به جانم قسم که تو از افکارم دوری اما ابدا از ما جدا نیستی)
عوض اینکه بنویسی: یا امام زمان از روی شما به سبب گناه هام شرمنده ام اما امید به فضل و کرم شما دارم آقا،امید دارم که ولمون نمی کنی،امید دارم ناله هامون رو بی جواب نمی ذاری امید دارم که روی مبارک شما رو می بینم امید دارم که چشمهام به نور وجودت روشن می شه امید دارم......... ، ور میداری می نویسی نیا چون که ما بدیم و سعی در اصلاح خودمون نداریم و انقدر در گناهان غوطه وریم که لایق درک تو نیستیم !
بچه ها وظیفه ی ما امیدواری به همدیگست،وظیفمون اصلاح نفسمونه،وظیفمون کمک به اصلاح همدیگست نه این جملات نا امیدوار کننده که مثل بیماری مهلک نابود کننده است و مثل خوره میفته تو وجودمون و در آخر تشکیک به وجود امام زمان رو در بر داره این نوشته ها هدف ها رو بی ارزش می کنه چشم های منتظران رو به یه سمت دیگه می بره
البته چشمی که به منتظر امام نیست اصلا چشم نیست و کسی که منتظر حضرت نیست بازنده است.
دوستان لظف کنید انگشتان مبارک رو برای گذاشتن نظر فعال کنید
یا علی

 نوشته شده توسط کل من علیها فان در دوشنبه 88/5/19 و ساعت 12:8 صبح | نظرات دیگران()